Spękałam... nawet dwa razy...

Czołem Kochani!

Czasem tak jest, że wszystko idzie pięknie i gładko, a potem wielkie BUM i cała robota idzie w diabły... Czasem wiemy jak coś naprawić, a często dopiero szukamy odpowiedzi.

I tak było z kuchenną deseczką - ach, jaka byłam z niej dumna! Zrobiłam przetarcia, użyłam stempelków, zrobiłam spękania... fajnie było, ale po raz pierwszy robiłam spękania... nie wiedziałam, że przy dwuskładnikowym spękaczu (Pentart) trzeba użyć lakieru rozpuszczalnikowego, więc przy pierwszej próbie z lakierem akrylowym wpadłam w panikę! Zaczął się warzyć. Myślałam, że coś z nim nie tak, więc spróbowałam werniksu z klejem - to samo! I dopiero wtedy się dowiedziałam, że muszę kupić inny lakier... ale już wiem, że do doskonałości mu daleko, bo zostawia żółty odcień. W tym przypadku na szczęście ma to mniejsze znaczenie, bo użyta farba to biel antyczna, całość dobrze współgra. Tyle tylko, że zwarzone warstwy szlifowałam, a nie do końca mi się udało zrobić to równo - musiałabym wszystko zedrzeć lub malować od nowa.

Następnie dorwałam się do słoika po kawie - tym razem poszło gładko. Moja druga próba ze spękaczem dwuskładnikowym jest już dużo lepsza. 

 Do mistrzostwa jeszcze daleko, ale kolejne ćwiczenia będą!

obie strony minimalnie się różnią:

słoiczek po kawie i na kawę albo co inksze ;-)

i razem:

 

Tak się dobrze składa, że w lipcu wspólnie uczymy się spękań dwuskładnikowych. Wyrwałam się przed orkiestrę, sama coś tam pokombinowałam, ale zgłębię temat, poczytam co i jak i wierzę, że z kolejnych prac będę zadowolona w pełni.

 

Z przyjemnością zgłaszam prace tutaj:

Przy okazji pokazuję kartkę i medalion które przygotowałam dla Wiki z okazji urodzin.

Przypominam również o świętowaniu drugich urodzin
mojego bloga. Zapraszam wszystkich chętnych.

Dziękuję za wszystkie komentarze. Cieszę się, że do mnie zaglądacie :-)

 

Serdecznie pozdrawiam i do kolejnego postu :-)