Jak bumerang ;-)

Cześć Kochaniutkie :-)

Całkiem niedawno będąc u rodziców podkradłam kilka serwetek z bratkami. Podobały mi się i już :-)

W tym samym dniu Mama mówi, że ma tu taką ładną butelkę tylko zakrętka się zapodziała... ale ma taki fajny kształt, że zatrzymała ją na wazon... To mówię, że wezmę, może coś z tym zrobię... pomaluję... a Tata na to: "ale musiałabyś chyba polakierować?".

Powiem wam, zaskoczył mnie, normalnie jakieś drzemiąca natura rękodzielnika w nim się obudziła czy też przemówiło przez niego życiowe doświadczenie :-)

Kilka dni mi zeszło na tej butelce. Najpierw odtłuściłam, pomalowałam medium, potem nałożyłam trzy warstwy białej farby. Motyw z serwetek bezproblemowo pasował do kształtu butelki, szybko przykleiłam (używam preparatu klej z werniksem). Następnie tapowałam jasno-żółtą farbą (bardzo lubię ten odcień), trochę pociągnęłam ciemnym brązem, a potem to już było ileś tam warstw lakieru - każda musiała dobrze przeschnąć. 

Nie powiem, że to jakaś skomplikowana praca, ale podoba mi się efekt końcowy, a pomiędzy schnięciem mogłam zajmować się czymś innym.

Zdjęcia robiłam na szybko, więc jakość nie jest powalająca, ale... w tygodniu miałam marne szanse na robienie zdjęć, bo pogoda była u nas dość ponura... W sobotę od rana było piękne słońce, rzuciłam się w wir porządków, nawet balkon ładnie ogarnęłam, potem poleciałam myć włosy by nie straszyć rodziny na imprezce, a z mokrą głową doznałam olśnienia, że miałam zrobić zdjęcia... a czasu już nie było zbyt wiele, w dodatku kilka stopni na zewnątrz, więc zrobiłam w warunkach pokojowo-kuchennych.

Przy okazji zażartowałam sobie z Mamy, że butelka w domu mi przeszkadzała, więc jej przyniosłam z powrotem i te kradzione serwetki też :-) Mama wyjątkowo była bardzo zadowolona :-)

A mój 13-letni bratanek stwierdził "ciocia, ty to musiałaś w szkole mieć same piątki z plastyki" 

Super komplement, prawda?

To mi przypomniało, że w podstawówce dostałam nawet jakąś nagrodę za zajęcie II miejsca w ogólnopolskim konkursie na projekt kartki pocztowej. Po kilku miesiącach pani z plastyki przekazała mi nagrodę - komplet znaczków filatelistycznych. Mój brat był wniebowzięty :-)

A oto wazonik, który jak bumerang wrócił do właścicielki przechodząc po drodze drobną metamorfozę :-)

A jak chcecie zobaczyć całą serwetkę, którą kiedyś tam udziergałam, a na której stoi moi butelczyna, to odsyłam do posta "Nie takie straszne szydełko" 

Dziękuję Wam za każdy komentarz!
Jesteście Kochane, dzięki Wam jeszcze bardziej chce mi się tworzyć :-)